Skip to main content

Νέα ελληνική

Λεξικό της λαϊκής και της περιθωριακής γλώσσας

Λεξικό της λαϊκής και της περιθωριακής γλώσσας


Εισαγωγή

Μέσα στις 50.000 περίπου λέξεις και φράσεις και στις 250.000 σημασίες περιλαμβάνονται η γλώσσα της λαϊκής - της αργκό - των μηχανόβιων - των ναρκωτικών - της φυλακής - του χαρτοπαιγνίου - του ποδοσφαίρου - του αθλητισμού - του στρατού - των ναυτικών - του καφενείου - των εργατών - των νηπίων - των εφημερίδων - της τηλεόρασης - της νεοαργκό που αποτελεί τη γλώσσα της νεολαίας και ιδίως, λέξεις και φράσεις της καθημερινής μας ζωής.

Το Λεξικό του Γεωργίου Κάτου είναι έργο ενός εμπειρικού θιασώτη και τεχνίτη της γλώσσας, ιδιαίτερα εκείνης των λαϊκών ανθρώπων. Πρόκειται για την περιεκτικότερη συλλογή τεκμηρίων αυθεντικού λόγου από όλο το φάσμα των ταπεινών γλωσσικών χρήσεων, με κύρια αρετή την πιστή και αναλυτική παράθεση δειγμάτων της πολύτιμης γλωσσικής παρακαταθήκης των απλών και των βασανισμένων ανθρώπων. Αποτελεί απαραίτητο συμπλήρωμα των γνωστών λεξικών της ελληνικής.

Αναζήτηση

Αναζήτηση
Φάκελος λημμάτων
0
  Άδειασμα
  • Επιλογές αναζήτησης
    -  
 
Βρέθηκαν 1 εγγραφές  [0-1]

  • αρρώστια, η,
    ουσ. [<αρχ. ἀρρωστία], η αρρώστια. 1. μεγάλη μανία, μεγάλη επιθυμία για κάτι: «το ’χει αρρώστια να παντρέψει και τη μεγάλη του την κόρη». 2. έντονο ψυχικό πάθος: «έχω αρρώστια γι’ αυτή τη γυναίκα». (Λαϊκό τραγούδι: είσαι μι’ αρρώστια που δεν έχει γιατρειά, είσαι μια φλόγα που μου καίει την καρδιά).3. σε θέση επίρρ., ανάλογα με τον τόνο της φωνής με τον οποίο λέγεται σημαίνει πάρα πολύ καλά, πάρα πολύ όμορφα ή πάρα πολύ κακά, πάρα πολύ άσχημα: «αυτό δεν ήταν τραγούδι, ήταν αρρώστια || το κλίμα που επικρατούσε ήταν αρρώστια». 4. ως επιφών., ανάλογα με τον τόνο της φωνής με τον οποίο λέγεται δηλώνει ειρωνεία ή ενθουσιασμό. (Ακολουθούν 13 φρ.)·
    - άρπαξα αρρώστια, αρρώστησα, ιδίως κόλλησα κάποιο αφροδίσιο νόσημα: «πήγα με μια άπλυτη ο βλάκας κι άρπαξα αρρώστια»·
    - βαριά αρρώστια, αγιάτρευτη, α. επικίνδυνη αρρώστια: «κανείς δεν ξέρει αν θα γίνει καλά, γιατί πάσχει από βαριά αρρώστια». β. επικίνδυνη έξη: «είναι μανιώδης χαρτοπαίχτης. -Βαριά αρρώστια!»·
    - είναι κακιά αρρώστια, είναι πολύ ενοχλητικός, πολύ φορτικός: «πρόσεξε μη σου κολλήσει ο τάδε, γιατί είναι κακιά αρρώστια και δε θα μπορείς να τον ξεφορτωθείς». Αναφορά στον καρκίνο, που δεν μπορεί κανείς να απαλλαγεί από αυτόν·
    - έχει άσχημη αρρώστια, α. πάσχει από πολύ σοβαρή αρρώστια: «έχει άσχημη αρρώστια και είναι αμφίβολο αν θα ζήσει». β. έχει κάποια κακιά έξη: «είναι καλό παιδί, αλλά έχει άσχημη αρρώστια τη χαρτοπαιξία»·
    - η αρρώστια καβάλα έρχεται και πεζή φεύγει, η αρρώστια μπορεί εύκολα να χτυπήσει έναν άνθρωπο και, όταν τον χτυπήσει, περνάει πολύς καιρός μέχρι να γιατρευτεί: «να προσέχεις καλά την υγεία σου γιατί, η αρρώστια καβάλα έρχεται και πεζή φεύγει»· 
    - η κακιά αρρώστια, βλ. συνηθέστ. η κακιά, λ. κακός·
    - κολλώ αρρώστια, βλ. φρ. αρπάζω αρρώστια·
    - με τσάκισαν οι αρρώστιες, με κατέβαλαν, με εξουθένωσαν: «τα τελευταία χρόνια με τσάκισαν οι αρρώστιες»·
    - (να) μη λέμε αρρώστιες, (να) μη λέμε ανοησίες, βλακείες: «να μη λέμε αρρώστιες, γιατί θα σηκωθώ και θα φύγω»·
    - παίρνω (καμιά) αρρώστια, προσβάλλομαι από κάποια ασθένεια, ιδίως από αφροδίσιο νόσημα: «θα πάρεις καμιά αρρώστια απ’ αυτές τις σουρλουλούδες»·
    - πιάνω μια αρρώστια, βλ. φρ. παίρνω (καμιά) αρρώστια·
    - τον έφαγε η αρρώστια, α. τον έφθειρε σωματικά ή ψυχικά: «χρόνια τώρα υποφέρει απ’ τα πνευμόνια του και τον έφαγε η αρρώστια». β. καταστράφηκε από κάποια κακιά έξη του: «τον έφαγε η αρρώστια που είχε για τα χαρτιά || τον έφαγε η αρρώστια που είχε για το ποτό»·
    - του ’γινε αρρώστια, απόκτησε κάποια κακιά συνήθεια, του έγινε έξη κάτι κακό: «απ’ τη στιγμή που του ’γινε αρρώστια η χαρτοπαιξία, σίγουρα θα καταστραφεί».
       

Ετυμολογία

 
  • Γλώσσα






































  • Άλλες συντομογραφίες



Συντομογραφίες

  • Α

    αγγλ. αγγλικός, -ή, -ό
    άγν. ετυμολ. άγνωστης ετυμολογίας
    αιτιατ. αιτιατική
    αιτιολογ. αιτιολογικός, -ή, -ό
    άκλ. άκλιτο
    αλβαν. αλβανικός, -ή, - ό
    αμερικ. αμερικανικός, -ή, -ό
    αμτβ. αμετάβατο
    αναφορ. αναφορικός, -ή, -ό
    αντίθ. αντίθετο
    αντων. αντωνυμία
    απαρέμφ. απαρέμφατο
    απρόσ. απρόσωπο
    αραβ. αραβικός, -ή, -ό
    αραβοτουρκ. αραβοτουρκικός, -ή, -ό
    αριθμ. αριθμός
    αρσ. αρσενικό
    αρχ. αρχαίος, -ία, -ιο
    αρχαϊστ. αρχαϊστικός, -ή, -ό
  • Β

    βενετ. βενετικός, -ή, -ό
    βλ. βλέπε
    βλ. και φρ. βλέπε και φράση
    βλ. συνηθέστ. βλέπε συνηθέστερο
    βλ. φρ. βλέπε φράση
    βλάχ. βλάχικος, -η, -ο
    βουλγαρ. βουλγαρικός, -ή, -ό
    βραζιλ. βραζιλιάνικος, -η, -ο
  • Γ

    γ΄ εν. πρόσ. τρίτο ενικό πρόσωπο
    γαλλ. γαλλικός, -ή, -ό
    γεν. γενική
    γενουατ. γενουατικός, -ή, -ό
    γερμαν. γερμανικός, -ή, -ό
  • Δ

    δεικ. δεικτικό
    δηλ. δηλαδή
    διεθν. διεθνής, διεθνώς
    δοτ. δοτική
  • Ε

    εβρ. εβραϊκός, -ή, -ό
    ειρων. ειρωνικά
    ελνστ. ελληνιστικός, -ή, -ό
    ενεστ. ενεστώτας
    ενν. εννοείται
    επέκτ. επέκταση
    επίθ. επίθετο
    επίρρ. επίρρημα
    επιφών. επιφώνημα
    επιφωνημ. επιφωνηματικός, -ή, -ό
    επών. επώνυμο
    εύχρ. εύχρηστος, -η, -ο
    εφημερ. εφημερίδα
  • Θ

    θηλ. θηλυκό
  • Ι

    ιαπων. ιαπωνικός, -ή, -ό
    ιδ. ιδίως
    ιδ. εύχρ. ιδίως εύχρηστο
    ινδ. ινδικός, -ή, -ό
    ιραν. ιρανικός, -ή, -ό
    ισπαν. ισπανικός, -ή, -ό
    ιταλ. ιταλικός, -ή, -ό
  • Κ

    κ. και
    κ.ά. και άλλα
    κ.λπ. και λοιπά
    κελτ. κελτικός, -ή, -ό
    κουτσοβλάχ. κουτσοβλάχικος, -η, -ο
    κυρ. κυρίως
    κυρ. εύχρ. κυρίως εύχρηστο
    κύρ. ό. κύριο όνομα
  • Λ

    λ. λέξη, λήμμα
    λατιν. λατινικός, -ή, -ό
  • Μ

    μαλαισ. μαλαισιανός, -ή, -ό
    μεγεθ. μεγεθυντικό
    μέλλ. μέλλοντας
    μέσ. μέσος, -η, -ο
    μόρ. μόριο
    μσν. μεσαιωνικός, -ή, -ό
    μτβ. μεταβατικό
    μτγν. μεταγενέστερος, -η, -ο
    μτφ. μεταφορικός, μεταφορικά
    μτχ. μετοχή
  • Ν

    νεότ. νεότερος, -η, -ο
  • Ο

    όν. όνομα
    ουγγρ. ουγγρικός, -ή, -ό
    ουδ. ουδέτερο
    ουσ. ουσιαστικό
  • Π

    π.χ. παραδείγματος χάριν
    παρακ. και παρακείμ. παρακείμενος
    παρατατ. παρατατικός
    περσ. περσικός, -ή, -ό
    πιθ. πιθανόν
    πληθ. και πλ. πληθυντικός
    πορτογαλ. πορτογαλικός, -ή, -ό
    πρβλ. παράβαλε
    πρόθ. πρόθεση
    πρόσ. πρόσωπο
    προστακτ. προστακτικός, -ή, -ό
  • Ρ

    ρ. ρήμα
    ρουμαν. ρουμανικός, -ή, -ό
    ρωσ. ρωσικός, -ή, -ό
  • Σ

    σερβ. σερβικός, -ή, -ό
    σκωπτ. σκωπτικά
    σλαβ. σλαβικός, -ή, -ό
    στερητ. στερητικό
    σύνδ. σύνδεσμος
    συνήθ. συνήθως
    συνηθέστ. συνηθέστερος, -η, -ο
    συνών. συνώνυμος, συνώνυμα
  • Τ

    τακτ. τακτικός, -ή, -ό
    τοπ. τοπικός, -ή, -ό
    τουρ. τουρκικός, -ή, -ό
    τουρκοπερσ. τουρκοπερσικός, -ή, -ό
    τσεχ. τσεχικός, -ή, -ό
    τσιγγ. τσιγγάνικος, -η, -ο
  • Υ

    υβριστ. υβριστικά
    υπερθετ. υπερθετικός
    υποκορ. υποκοριστικός, -ή, -ό
    υποτιμητ. υποτιμητικά
    υποχωρητ. υποχωρητικός, -ή, -ό
  • Φ

    φρ. φράση
  • Χ

    χρον. χρονικός

Ομάδα εργασίας

Σχεδιασμός - Γενική Επιμέλεια
Κ. Θεοδωρίδης, Ε. Μητρούση
Σχεδιασμός φόρμας σύνταξης και ψηφιοποίησης
Κ. Θεοδωρίδης, Ε. Μητρούση
Φιλολογική επεξεργασία ηλεκτρονικών λημμάτων / τελικού κειμένου
Ε. Μητρούση
Φιλολογικές εργασίες για τη διαμόρφωση του ηλεκτρονικού περιβάλλοντος
Ε. Μητρούση
Ηλεκτρονική υλοποίηση
Κ. Θεοδωρίδης