Skip to main content

Νέα ελληνική

Ανθολογία μεταφρασμένης νεότερης λογοτεχνίας: ποιήματα και διηγήματα - Κείμενα

Ανθολογία μεταφρασμένης νεότερης λογοτεχνίας: ποιήματα και διηγήματα



4. Antonin Artaude, Ήμουνα ζωντανός

Χριστόφορος Λιοντάκης (επιμ.), Ανθολογία Γαλλικής Ποίησης. Από τον Μπωντλαίρ ως τις μέρες μας, Αθήνα, εκδ. Καστανιώτη, [ 3 ] 2000, σσ. 189-90.

Antonin Artaude

[ ΗΜΟΥΝΑ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ]

Ήμουνα ζωντανός

κι ήμουν εδώ από π ά ν τ α

Έτρωγα;

Όχι

μα όταν πείναγα έφευγα προς τα πίσω με το κορμί μου

και δεν τρωγόμουν ο ίδιος

μα όλα τούτα διαλυθήκανε

εγίνηκε μια εγχείρηση παράξενη

δεν ήμουν άρρωστος

θα ξανακαταχτούσα την υγειά μου

πάντα με το αποτράβηγμα στα πίσω του κορμιού

το κορμί μου με πρόδωσε

ακόμη δε με γνώριζε καλά

να φας θα πει να φέρεις μπρος

εκείνο που έπρεπε να μείνει πίσω

Κοιμόμουν;

όχι, δεν κοιμόμουν

χρειάζεται να' σαι αγνός για να μάθεις να μη τρως

Ανοίγοντας το στόμα σου

μέσα σου μπαίνουνε μιάσματα

Λοιπόν, όχι στόμα!

Όχι στόμα

όχι γλώσσα

όχι δόντια

όχι λαρύγγι

όχι οισοφάγος

όχι στομάχι

όχι κοιλιά

όχι πρωκτός

Θα ξαναχτίσω τον άνθρωπο που είμαι.

μτφρ. Τάκης Σινόπουλος