Wilfrid W. Gibson

ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ

Χαμένος και τσακισμένος απ' τη μεγάλη υποχώρηση

Μέσα στ' αποπνιχτικά χιλιόμετρα του κάμπου του νότου,

Μέσα στα καψαλισμένα χιλιόμετρα του πατημένου σταριού,

Ζαλισμένος, τυφλωμένος, απ' το βαρύ σούρσιμο των ποδιών

Και την πνιγερή σκόνη της αυγουστιάτικης κάψας,

Λουλούδια συλλογίζονταν σ' ένα εγγλέζικο δρομάκι,

Λουλούδια που γυαλίζουνε στους φράχτες τ' αποβρόχι-

Ρείκια κι αγριομολόχες κι ανεμώνες.

Ρείκια κι αγριομολόχες κι ανεμώνες-

Οι αθώες αυτές ονομασίες κρατούσαν μια ψυχρή επωδό-

Ρείκια κι αγριομολόχες κι ανεμώνες,

Ηχούσαν και κουδούνιζαν στο πονεμένο του μυαλό,

Ώσπου τραύλισε πάλι σα μικρό παιδί-

«Ρείκια κι αγριομολόχες κι ανεμώνες».