T.S. Eliot

Η ΘΕΙΑ HELEN

Η μις Helen Slingsby, μακρινή μου θεία,

σ' ένα μικρό έμενε σπίτι, σε μια chic πλατεία,

με τέσσερις για υπηρετικό προσωπικό.

Σαν πέθανε έγινε στον ουρανό ησυχία,

το ίδιο και στο κομμωτήριο το γωνιακό.

Τα τζάμια κλείστηκαν ερμητικά, κι ο νεκροθάφτης

εσκούπισε τα πόδια στης εισόδου το χαλί.

Ένιωθε ότι κάτι τέτοιο είχε ξανασυμβεί.

Για τα σκυλιά είχε στη διαθήκη πρόνοια ληφθεί,

αλλά λίγο μετά ψόφησε ο παπαγάλος.

Στο τζάκι το ρολόι της Δρέσδης πάντοτε χτυπούσε.

Κι ο καμαριέρης καθισμένος στο τραπέζι από μαόνι

την καμαριέρα είχε στα γόνατά του-

που φρόνιμη ήταν όσο η κυρά της ζούσε.