12. Charles Bukowski

ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΒΡΕΞΕ

ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΟΥ ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ

ο Εβραίος λύγισε και

πέθανε. 99 πολυβόλα

φορτώθηκαν για τη Γαλλία. κάποιος κέρδισε την 3η κούρσα.

ενώ επιθεωρούσα

την έλικα ενός παλιού μονοπλάνου

με πλησίασε ένας άνδρας μ' ένα τσιρότο πάνω στο μάτι του, άρχισε

να βρέχει. έβρεχε κι έβρεχε και τα ασθενοφόρα τρέχανε

όλα μαζί

στους δρόμους, και μολονότι

τα πάντα ήταν καθώς πρέπει ανιαρά

χάρηκα τη στιγμή

όπως τότε στη Νέα Ορλεάνη

που ζούσα με ζαχαρωτά

και παρατηρούσα τα περιστέρια

σε μια πίσω αυλή με γαλλικό όνομα

καθώς πίσω μου ο ποταμός γινόταν

ένας κόλπος

και τα σύννεφα ταξίδευαν βαρύθυμα

σ' έναν ουρανό που είχε πεθάνει

πάνω στην ώρα σχεδόν μαχαιρώθηκε ο Καίσαρας

και υποσχέθηκα τότε στον εαυτό μου

πως μια μέρα θα τα θυμόμουνα

όπως ήταν.

ένας άνθρωπος πλησίασε κι έβηξε.

νομίζετε ότι θα σταματήσει η βροχή; ρώτησε.

δεν απάντησα. ψηλάφησα

την παλιά έλικα και άκουσα τα

μυρμήγκια στη στέγη να τρέχουν

στην άκρη του κόσμου, φύγε, είπα,

φύγε αλλιώς θα φωνάξω

τον φύλακα.